Voraz a Telefónica en Brasil. E frenética e arriscada a súa carreira
de expansión en Iberoamérica. A súa ousadía sorprendeu a todos,
incluído o goberno brasileiro. Na poxa celebrada o pasado xoves das
doce compañías nas que se desmembrou o xigantesco monopolio de
telecomunicacións Telebrás, na maior privatización da historia de
América, a empresa española papou a compañía de telefonía fixa
máis cobizada, a Telesp, que atende ao estado de São Paulo, o máis
rico e populoso, con trinta e catro millóns de habitantes, dos que dous
están na lista de espera para obter unha liña de teléfono. "Sen ter
São Paulo, non se é lider na América Latina", declarou, moi rufo
el, o presidente de Telefónica, Juan Villalonga.
Pero ao insaciable apetito de Telefónica non
lle abondou con gastar 752.735 millóns de pesetas pola Telesp (un 64,28
% máis do prezo de saída). Coa axuda da eléctrica Iberdrola adquiriu
a Tele Sudeste Celular, telefonía móbil para os estados de Río de
Xaneiro e Espírito Santo, e participou tamén, como socio minoritario,
na compra de Tele Leste Celular (móbil para os estados de Bahía e
Sergipe). A estes triunfos hailles que engadir as alianzas que mantén
Telefónica, mediante participacións cruzadas, coa norteamericana MCI,
que se fixo na mesma poxa coa estratéxica Embratel, a única operadora
de longa distancia do país, e con Telecom Portugal, gañadora da
telefonía móbil de São Paulo. Tendo en conta que xa exercía o
control da Compañía Riograndense de Telecomunicacións (CRT), de Río
Grande do Sur, da que agora terá que vender parte das súas accións
como lle esixe a lei antimonopolio, é lóxico que algúns vexan aquí a
compañía española como unha perigosa ameaza de concentración de
poder.
Debido ao golpe de 1964, os gobernos militares
da dictadura organizaron o sistema de telecomunicacións acabando coa
excesiva fragmentación da situación anterior, na que Brasil dispoñía
dunha rede ridícula e moi defectuosa, en mans privadas. Déronlle,
ademais, unha dimensión nacional coa creación en 1972 do monopolio
estatal Telebrás, o que supuxo un crecemento vertixinoso, a mellora dos
servicios e a ampliación da cobertura territorial, resultado dos
grandes investimentos financeiros e tecnolóxicos que só comezanon a
decaer na década dos oitenta. O xigante tiña os pés de barro.
Co diñeiro recadado na privatización, que
superou as mellores espectativas, o goberno actual vai combater e
reducir a débeda pública. Agora as esperanzas de modernización están
postas nas novas companías estranxeiras, coas que, suponse, sairán
beneficiados os consumidores, aínda que teño dúbidas de que
Telefónica non traslade a Brasil a habitual política de abuso de cotas
e tarifas que aplica en España.
O futuro de Brasil pasa tamén polos fíos
telefónicos: transmisión de datos, servicios integrados de voz e
vídeo, internet, etc. ¡Que lonxe queda a visita do emperador de Brasil
Pedro II á Exposición Universal de Filadelfia de 1876! Naquela
ocasión atopouse no recinto da feira con Alexander Graham Bell, o
inventor do teléfono, un enxeño que lle tentaba vender, con pouco
éxito, ao público. De volta ao seu país, o emperador ordenou a
instalación das primeiras liñas telefónicas entre o seu palacio e as
residencias do seus ministros. |