BVG Atrás Índice de Páxinas |
Versos primos |
||
Páxina 25 |
Epílogo
CACO FÓNICO
KALUNGA
Xa no corazón me funga
un devezo delongado,
habemos de ir a Kalunga
para xunguirnos no arado,
no arado que labra o fado,
e ten que ser o Kalunga
quen nese arado nos xunga.
Habemos de ir a Kalunga.
Nunha noite perfumada
con cheiros de fantasía,
soñamos sermos xugada
que o mestre Américo guía.
Xa no corazón me funga
un devezo delongado.
En campo de bolboretas
debulla a rella do arado
espírito de poetas
e rechouchíos de fado.
Habemos de ir a Kalunga
para xunguirnos no arado.
© 2006 Biblioteca Virtual Galega |